HAFTA SONU MASALI

       Kıymetli Veliler,

Ekranda paylaştığım masalı öğrencime okuyunuz, sonra size anlatmasını isteyiniz. Pazartesi günü okulda anlatmalarını isteyeceğim. Sorular sorarak anlayıp anlamadıklarını kontrol ediniz.

Fare ile Deve Masalı

   Bir varmış, bir yokmuş. Büyük bir ormanda yüzlerce tür hayvan yaşarmış. Ormandaki milyonlarca hayvanın her biri farklı bir özelliğe sahipmiş. Ormanda yaşayan fare, kendini çok beğenir ve diğer hayvanlara kendini övüp dururmuş. Deve ise arkadaş canlısıymış ve kimseyi kırmak istemezmiş.

Bir sabah, deve ile fare yolda karşılaşmış. Fare, devenin kimseyi kırmak istemediğini ve çok arkadaş canlısı olduğunu biliyormuş. Onun yularını elime alsam, deve buna hiçbir şey demez diye düşünmüş. Deveye dönüp şöyle demiş: “Deve arkadaş, bu yolu seninle yürüdüğüm için mutluyum. Acaba yularını elime alıp önden gitsem ne dersin?” Deve bu soru karşısında çok şaşırmış. Ancak fare o kadar istekli bakıyormuş ki, deve onu kıramamış. “Tamam fare arkadaş.” demiş.

Fare önde, deve arkada yürümeye başlamışlar. Ormanda onları gören diğer hayvanlar şaşkınlık içinde bakıyorlarmış. Deve ilk anda olanların farkına varmamış. Fakat diğer hayvanların tuhaf bakışlarını görünce durumu anlamış ve farenin üstünlük tasladığını fark etmiş. Fare “Ben çok güçlü ve önemli bir hayvanım. Koskoca deveyi yularından tutmuş, götürüyorum” diyerek böbürleniyormuş. Deve bu durumu anlayınca çok üzülmüş ve fareye bir ders vermek istemiş.

Fare elinde devenin yuları yürürken, deve dereyi göstererek, “Fare kardeş, dere kenarına gidelim.” demiş. Fare bunu hemen kabul etmiş. Dereye doğru yürümeye başlamışlar. Derenin kenarına gelince, deve fareye şöyle demiş: “Hadi fare kardeş, yularımdan tut da, derenin karşısına geçelim.” Fare bunu duyunca afallamış. “Ben burada yüzemem, çok korkarım. Bu derede boğulurum.” demiş.

    Deve devam etmiş: “Ey yüce fare, sen ki bu ormandaki en güçlü faresin ve benim yol göstericimsin. Sen bu dereden korkamazsın.” Fare bu durumda ne yapacağını bir süre düşünmüş ve sonra hatasını fark etmiş. “Deve kardeş, ben sana ve diğer hayvanlara üstünlük taslamaya çalıştım, beni affet.” demiş.

    Farenin pişman olduğunu gören deve onu affetmiş ve demiş ki: “Biz bu ormanda hep birlikte yaşıyoruz. Hepimizin farklı özellikleri var. Örneğin sen çok hızlı bir hayvansın, oysa ben yavaşım. Ancak ben de büyük ve güçlüyüm oysa sen küçük ve güçsüzsün. Hiçbirimiz bir diğerine üstünlük taslamamalıyız. Hepimiz eşitiz.” Devenin bu sözlere hak veren fare, “Haklısın deve kardeş, hepimiz eşitiz ve hiçbirimiz bir diğerine üstünlük taslamamalıyız” demiş. Deve ile fare yan yana yürüyerek, evlerine dönmüşler. Fare, o günden sonra hiç kimseye üstünlük taslamamış.